Roman Kahramanları dergisi, Ekim-Aralık 2014 sayısında, yazar olduğumu en başta bana hatırlatmak için sanırım, kitaplarımla ilgili bir dosya yaptı. Olga Robenson'un Erkek Hikâyeleri, Nazê Nejla Yerlikaya'nın Aşkım Bana Resimaltı, Şehmus Ay'ın Siyah Makamı, Behçet Çelik'in Yalnız Olmuyor üzerine yazıları ve Uygur Orhan'ın Gaib Romans'tan hareketle oluşturduğu "destan"ın yeraldığı dosyanın editörü Ömer Asan. Hepsine çok teşekkür ederim. Kitaplarıma vakitlerini ayırmış, okuyup düşünmüş yazmışlar, dergi de benim hikâyelerim, romanlarım üstüne yazılanlara sayfalarını ayırmış.
Gaib Romans'ın eğlenceli ve ironik bir başka ürüne kaynaklık etmiş olmasından ötürü çok memnun oldum. Bu kitap benim gözümde, hayatta yaptığım en mühim işlerden biridir. Uygur Orhan, "Bu nasıl bir romandır?"ı pek güzel tarif etmiş doğrusu: "Bitmedi bununla acayiplik... Bitmedi!"
Yalnız Olmuyor üzerine Behçet Çelik'in yazdıklarını azıcık ayrı tutarsam, umarım öteki yazarlar bana gücenmez. Çelik'in, her şeyden önce, müstakbel okurun merakını öldürmeden, bir övme-kötüleme tahtırevallisinin yakınına bile yaklaşmadan bir romanın nasıl kurcalanabileceğini çok güzel örneklediğini düşünüyorum. Esas olarak, bu kitaptan bahsedecek herkesin kaçınılmaz olarak soracağı -benim bu romanımın kahramanlarınınsa içine düşüp debelendiği- soruyu ve cevabını "yirmi yıl sonra" gündeme getirdiği için, Çelik'in yazısının, kitabımdan bağımsız olarak da önem taşıdığını düşünüyorum.
O soru ne midir? Şu: "Mesele yalnız edebiyat değil, sen anlamadın mı?"
